Günther Ramin

Günther Ramin
	; Günther Ramin, 1950
Imię i nazwisko	Günther Werner Hans Ramin
Data i miejsce urodzenia	15 października 1898 ; Karlsruhe
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	27 lutego 1956 ; Lipsk
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	organista, dyrygent, kompozytor, pedagog
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Günther Werner Hans Ramin (ur. 15 października 1898 w Karlsruhe, zm. 27 lutego 1956 w Lipsku^[1]^[2]^[3]^[4]) – niemiecki organista, dyrygent chóralny, kompozytor i pedagog.

Życiorys

Od 1910 roku był członkiem Thomanerchor w Lipsku^[1]. W latach 1914–1918 studiował w konserwatorium w Lipsku u Karla Straubego (organy), Roberta Teichmüllera (fortepian) i Stephana Krehla (kompozycja)^[1]^[2]. W 1918 roku objął, jako następca Karla Straubego, stanowisko organisty kościoła św. Tomasza w Lipsku^[1]^[2]. Od 1920 roku był także organistą Gewandhausorchester i wykładowcą w konserwatorium^[1]. W latach 1933–1934 odbył tournée koncertowe po Stanach Zjednoczonych^[1]^[2].

Prowadził chór Lehrergesangverein (1922–1935), chór Gewandhausu (1933–1934 i 1945–1951) oraz chór filharmoniczny w Berlinie (1935–1940)^[1]^[2]^[3]. W 1940 roku został kantorem kościoła św. Tomasza w Lipsku^[1]^[2]^[3]. Odbudował po II wojnie światowej Thomanerchor i przywrócił mu dawny poziom^[1]^[2]. Do jego uczniów należeli Karl Richter i Peter Schreier^[1]. Odznaczony Nagrodą Państwową NRD (1950)^[4].

Twórczość

Był propagatorem twórczości Johanna Sebastiana Bacha. W swoich interpretacjach odszedł od dominującego ówcześnie monumentalnego stylu późnoromantycznego, przywracając dziełom religijnym lipskiego kompozytora ich właściwy, liturgiczny kontekst^[1]. Przywrócił w wykonawstwie dawne instrumenty przewidziane przez Bacha: obój da caccia, obój d’amore, viola da gamba, lutnia^[1]. Za nagranie Pasji według św. Mateusza otrzymał w 1956 roku nagrodę Grand Prix du Disque^[1].

Jego dorobek kompozytorski obejmuje dzieła organowe i chóralne, m.in. motety na 4–8 głosów i Psalm XIII na chór męski i orkiestrę^[1]. Był autorem pracy Gedanken zur Klärung des Orgelproblems (Kassel 1929, 2. wydanie 1955)^[2]^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 305–306. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2916. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 725. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c Deutsche Biographische Enzyklopädie der Theologie und der Kirchen. T. Band 2 M–Z. München: K.G. Saur, 2005, s. 1086. ISBN 3-598-11666-7.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 305–306. ISBN 978-83-224-0837-7.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2916. ISBN 0-02-865530-3.

[harvard-3] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 725. ISBN 0-674-37299-9.

[dbeth-4] Deutsche Biographische Enzyklopädie der Theologie und der Kirchen. T. Band 2 M–Z. München: K.G. Saur, 2005, s. 1086. ISBN 3-598-11666-7.

[1]

[2]

[3]

[4]